IZABRANI TEKSTOVI

Bo�ićna Liturgija u Donjem Budačkom

* 06/07. 01. 2010 god.

Povodom proslave najradosnijeg hri�ćanskog praznika Ro�destva Hristovog-Bo�ića, Njegovo Preosve�tenstvo Episkop gornjokarlovački G. Gerasim slu�io je Svetu Arhijerejsku Liturgiju u manastiru Bogorodice Trojeručice u Donjem Budačkom uz saslu�enje sabrata manastira jeromonaha Nauma i paroha parohije II karlovačke prezvitera Gorana Slavnića.

Na kraju Svete Liturgije pročitana je i bo�ićna poslanica mjestobljustitelja trona patrijaraha srpskih Mitropolita crnogorsko-primorskog Amfilohija u kojoj se nagla�ava da nas Bo�ić sve i svagda poziva da �ivimo u bratoljublju , bogoljublju i u jevandjeljskoj skromnosti i da se i ovog Bo�ića sećamo svih nevoljnika, stradalnika i prognanika i svih onih kojima je učinjena bilo kakva nepravda.

Pismo Predsednici Vlade Republike Hrvatske
gđi Jadranki Kosor

* 25. 12. 2009 god.

Po�tovana gospođo Kosor,

Ovih dana pred sam Bo�ić, koji je sa pravom nazvan praznik Mira i dobre volje među ljudima, iznenadila nas je i uznemirila vest o osnivanju udru�enja građana pod nazivom �Hrvatska pravoslavna zajednica� u Ogulinu.

Na sajtu ove zajednice u osnivanju, prvo �to upada u oči je činjenica, da oni bespravno koriste sliku srpskog pravoslavnog manastira Gomirje. Manastir Gomirje su osnovali monasi iz manastira Krke 1600. godine i od tada je on duhovni centar pravoslavnih Srba Gorskog Kotara.

Pored fotografije manastira Gomirje na sajtu ovog udru�enja građana u osnivanju, nalazi se i slika jednog od najvećih svetskih naučnika Nikole Tesle (1856-1943), koji je, kao �to je dobro poznato, bio sin srpskog pravoslavnog sve�tenika iz Smiljana, Milutina Tesle. Kojim putem i iz kojeg razloga su ove fotografije postale za�titini znak ovog udru�enja uop�te nije jasno, po�to oni sami sebe u osnivačkom tekstu nazivaju Hrvatima pravoslavne vere.

Uz ovaj poku�aj prisvajanja ili zadobijanja la�nog identiteta veoma je diskutabilan i naziv �pravoslavni� koji ovo udru�enje koristi u svome nazivu. Du�nost nam je da podsetimo da neko postaje pravoslavan, ne biolo�kim rođenjem nego svetim kr�tenjem i to iskuljučivo u jednoj od kanonskih i priznatih Pravoslavnih Crkava, �to se za pripadnike ovog udru�enja ne mo�e sa sigurno�ću tvrditi.

Pored gore navedenog, ukazujemo i na činjenicu koja otkriva i pokazuje istorijsko poreklo ovog udru�enja u osnivanju, a to je da se ono vezuje za fa�ističku i usta�ku tvorevinu NDH. U NDH je 1942. godine zloglasni Ante Pavelić formirao tzv. �Hrvatsku pravoslavnu crkvu� sa ciljem konačnog uni�tenja Srba u Hrvatskoj, kao i Srpske Pravoslavne Crkve. Ova činjenica i pozivanje ovog udru�enja, na taj najmračniji period novije istorije Hrvatske, izaziva veliku uznemirenost među vernicima i pripadnicima srpske zajednice u Hrvatskoj. Duboko u sećanju srpskog naroda u Hrvatskoj jo� �ive strati�ta i jame nevinih, da podsetimo samo na Jadovno, Glinu, kao i na najveći koncentracioni logor u ovom delu Evrope, Jasenovac. Na tim mestima su stradali nevini ljudi samo zato �to su bili pripadnici druge vere i druge nacije, a među njima svakako su bili najbrojniji pravoslavni Srbi.

Ako bi ovo udru�enje bilo nosilac i zagovornik ideologije iz tog vremena i tog �aveta iz pro�losti� onda je jasno da za mnoge ljude u Hrvatskoj uskoro neće biti mira, već se pre nazire perspektiva tame i zlokobnih vremena, �to bi svakako dovelo u pitanje evropsku i demokratsku budućnost Hrvatske.

Zapanjujuća je činjenica da ovo udru�enje svoj idnetitet i svoje postojanje u startu temelji na negaciji drugih. To se u konkretnom slučaju odnosi na Srbe i Srpsku Pravoslavnu Crkvu u Hrvatskoj, uprkos činjenici da Srbi vekovima �ive na ovom prostorima, te da su oni u mnogim oblastima politike, filosofije, kulture i nauke dali neizmeran doprinos razvoju Republike Hrvatske i tome da ona danas bude na vratima ulaska u demokratske zemlje Evropske Unije.

Ako, bilo pojedinac ili neko udru�enje građana, svoje postojanje temelji na negaciji drugog i drugačijeg, onda se to ne mo�e nikako definisati osim kao �duhovni i kulturni terorizam� koji je zabranjen u demokratskoj Evropi. Organizacije sa sličnim programom ne mogu biti zvanično registrovane u evropskim dr�avama. Tako ne�to, koliko znamo, propisuje i predviđa Ustav kao i zakoni Republike Hrvatske.

Mi kao predstavnici Srpske Pravoslavne Crkve i slu�itelji Jevanđelja Hristovog, podsećamo sve, da je Jevanđelje Hristovo Jevanđelje ljubavi. U Jevanđelju oni ljudi, koji ka�u da veruju u Boga, a mrze bli�njeg svoga nazivaju se la�nim hri�ćanima i njihova vera la�nom verom (1. Jn. 4, 20). Bez obzira kako se mi spolja deklarisali, istinitost svoje vere u Boga proveravamo svojim odnosom prema bli�njima i prema svim ljudima. To znači da bilo kada, ako odstupamo od zakona ljubavi, odstupamo od samog Boga i od zajednice sa Njim, a to je put koji nas ne vodi spasenju već tragediji i zlu.

Po�tovana gospođo Kosor, ovo kratko pismo Vam upućujemo sa najboljim namerama, da Vas kao Predsednicu Vlade Republike Hrvatske upoznamo sa pojavom jednog ovakovog udru�enja, koje asocira na najmračniji period novije istorije u Hrvatskoj.

Vi ste trenutno po funkciji najodgovorijna ličnost u Republici Hrvatskoj za očuvanje mira, reda i demokratije, pa Vam se obraćamo da svojim autoritetom i vla�ću za�titite pravoslavne Srbe i Srpsku Pravoslavnu Crkvu i njihov kulturni i duhovni identitet, koji preti da bude napadanut, �to bi dovelo u pitanje i sam opstanak Srba u Republici Hrvatskoj.

S po�tovanjem,

Episkop gornjokarlovački g. Gerasim

Episkop dalmatinski g. Fotije

Dostaviti: 1. Svetom Arh. Sinodu SPC, Beograd, 2. Predsedniku R. Srbije g. Borisu Tadiću, 3. Ministarstvu kulture � Zagreb, 4. Ministartsvu vera R. Srbije, 5. Predsedniku Vlade R. Srpske, 6. SNV � Zagreb, 7. Savetu nacionalnih manjina � Zagreb

Episkop Gerasim: ,,Nekanonsko pravoslavlje � raskoli i sekte�

U izdanju Eparhije gornjokarlovačke - Izdavačke ustanove ,,Martiria� iz �tampe je iza�la knjiga Episkopa gornjokarlovačkog g. Gerasima: ,,Nekanonsko pravoslavlje - raskoli i sekte�

Ona obuhvata ne�to vi�e od osamdeset savremenih raskolničkih grupa i podgrupa, jo� dejstvujućih, ali i takvih koji su nestali, ubrzo posle njihovog osnivanja. Autor nam daje kratak pregled istorije, kao i razloge za osnivanje svih tih organizacija, te unutar njih raznih partija i frakcija; istovremeno, opisuje nam i stravičnost raskolničkog mentaliteta kroz besmislenost podela, i njihovu spremnost da uvek, svim raspolo�ivim sredstvima, ugroze spasenje �ivih ličnosti.

Ova knjiga predstavlja jedan katalog savremenih raskolničkih organizacija. U njoj su izlo�eni dana�nji, različiti apsurdni zahtevi, koji odvajaju ljude od spasonosne zajednice u Crkvi. Svi oni upućuju na reči svetog Kiprijana Kartaginskog, da ne mogu biti sa Bogom oni koji naru�avaju jedinstvo Bo�je Crkve, jer čak i ako su predani da izgore u ognju ili bačeni divljim zverima � za njih to neće biti venac vere, već kazna za verolomstvo, to neće biti slavni kraj blagočestivog podviga, već očajna končina.

Episkop Simeon (Zloković): Besede - knjiga druga

U izdanju Izdavačke kuće Eparhije gornjokarlovačke �Martiria� a sa blagoslovom Njegovog Preosve�tenstva Episkopa gornjokarlovačkog g. Gerasima iza�la je druga knjiga beseda Episkopa gornjokarlovačkog Simeona (Zlokovića).

Episkop Simeon ustoličen je u Karlovcu 12. avgusta 1951 godine u hramu Svetog oca Nikolaja. Pored rada na obnavljanju stradalne Eparhije, Episkop Simeon poznat je i kao veoma plodan pisac i besednik. Pisao je mnoge članke i rasprave, a u ovoj drugoj knjizi objavljene su njegove vaskr�nje i praznične besede koje će mnogima koji su zainteresovani za ovakav vid besedni�tava poslu�iti kao primer liturgijske besede.

Endru Laut: Izvori hri�ćanskog mističnog predanja
(Od Platona do pseudo-Dionisija Areopagita)

U izdanju eparhije gornjokarlovačke � Izdavačke ustanove ,,Martiria� sa blagoslovom Episkopa gornjokarlovčkog g. Gerasima iz �tampe je iza�ao prevod knjige sa engleskog jezika ,,Izvori hri�ćanskog mističnog predanja� od Endrju Laut-a u tira�u od 1.000 primjeraka.

Deo predgovora: Ova knjiga je nastala od niza preurađenih i preuređenih predavanja na temu ,,Mističko bogoslovlje kod Otaca� odr�anih na Bogoslovskom Fakultetu Oksfordskog Univerziteta. Konačni oblik knjige je sačuvao jednu posebnu odliku izvornih predavanja: opse�no citiranje filosofa koji su razmatrani. Namera je bila da se prvobitnim slu�aocima pru�i neka vrsta osećanja za smisao i viđenje ovih drevnih pisaca i to su najva�niji delovi knjige.

Sadr�aj: Uvod; 1.Platon; 2.Filon; 3.Plotin; 4.Origen; 5.Nikejsko Pravoslavlje (Sveti Atanasije Veliki; Sveti Grigorije Niski); 6.Mona�ki doprinos (Evagrije Pontijski; Makarijanske Omilije; Sveti Dijadoh Fotički); 7.Bla�eni Avgustin; 8.Dionisije Areopagit; 9.Patristički misticizam i sv. Jovan od Krsta (Bo�anski Primrak i Tamna Noć); 10.Mistički �ivot i Mistično Telo (Platonizam i misticizam; Zajednica Svetih).

�PRAVOSLAVNI NISU DRUGE VERE�
(komentar na članak objavljen Jutarnjem listu 30. 11. 2009 godine)

Pravoslavni nisu druge vere, ka�e u svojoj jutarnjoj propovedi �ivko Kustić, navodeći kako caridradska i rimska crkva imaju dobre odnose i već godinama zajedno slave svoje osnivače i za�titnike, braću apostole Andreja i Petra. Dalje se govori o pozitivnom odnosu hrvatskih biskupa prema bla�enopočiv�em Patrijarhu srpskom Gospodinu Pavlu. Patrijarh je bio izuzetna ličnost besprekornog hri�ćanskog ,mo�e se reći svetog �ivota i potpuno je prirodno da ljudi koji i sami dele hri�ćanska duhovna iskustva i uverenja to uviđaju bez obzira �to pripadaju rimokatoličkoj veri . Niko od crkvenih ljudi, bilo koje crkve, nije ostao ravnodu�an prema zaista velikoj i retkoj patrijarhovoj duhovnosti, čak su to potvrđivali pripadnici i predstavnici nehri�ćanskih vera.

Poznato je da je Drugi vatikanski koncil pokazao jasnu i nedvosmislenu te�nju rimokatoličke crkve da se vrati na temelje koji su postavljeni jo� u prvim vekovima crkve. Donesene su brojne odluke koje se tiču Liturgije, odnosa Crkve prema svetu inspirisane tada�njim istorijskim prilikama, i posebno one koje se tiču odnosa prema Pravoslavnoj Crkvi. Koncil je uneo sve� dah u odnose prema crkvama i donekle pomerio granice rigidnog i besplodnog konfesionalizma koji je dominirao rimokatoličkom teologijom u ranijem periodu. Ideje koncila su kojekako prihvaćene u redovima ni�eg sve�tenstva i naroda. Mnoge su od samog početka bile relativno neprihvatljive za �ire mase vernika, u zavisnosti od lokalnih prilika. Usavremenoj praksi rimokatoličke crkve, jasno se vidi da koncil nije u mnogome za�ivio, osim kada je reč o liturgijskom poretku. �to se tiče ostalih aspekata praktične pobo�nosti ovaj uticaj se gubi.

Međukonfesionalni pravoslavno-rimokatolički odnosi su veoma osetljiva tema na ovim prostorima gde su bile jo� sve�e rane II svetskog rata, koji je za pravoslavni �ivalj doneo krvava stradanja. Zatim se desio i poslednji sukob koji je jo� samo produbio već ionako bolna iskustva, tako da su koncilske ideje na ekumensku temu bile gotovo beznade�ni idealizam kada je reč o ovom prostoru, gde crkve ne samo nisu bile sestrinske nego su se na�li razlozi da jedna svesrdno učestvuje u istrebljenju one druge iz svog �ivotnog prostora i to metodama koje su podrazumevale daleko radikalnije postupke od samog prekr�tavanja. Nije daleko iza nas vreme kada su pripadnici jedne �sestrinske crkve� masovno nasilno prekr�tavali pripadnike druge.

Danas posle velikog egzodusa Pravoslavnih Srba sa ovih prostora, ono naroda �to je preostalo, izlo�eno je relativno suptilnom pokr�tavanju, stvaranjem negativne atmosfere prema svemu �to podseća na �sestrinsku� Pravoslavnu Crkvu i veru. Ovakvom stanju doprinose stavovi rimokatoličkog klira koji se kreću od odbojnih ili otvoreno neprijateljskih, sve do u najboljem slučaju indiferentnih, �to se vidi u propovedima koje su neretko upadljivo politički obojene i uglavnom imaju izrazito nacionalistički ton, iako je takav oblik gotovo borbenog etnofiletizma nespojiv sa duhom Crkve Hristove, da ne pominjemo da se ovakve propovedi graniče sa govorom mr�nje �to ima katastrofalne posledice na planu međunacionalnih odnosa.

Upravo bi rimokatoličko sve�tenstvo, budući da pripada najbrojnijoj crkvi u Hrvatskoj trebalo biti prvo koje će intenzivno raditi na tome da se menja svest ljudi o ovom izuzetno osetljivom pitanju. Prave poruke zasnovane na istinskim hri�ćanskim vrednostima treba da stignu do običnih vernika, među kojima vlada nepoznavanje,nepoveenje i mo�e se slobodno reći, otvorena odbojnost prema drugima, tj. pravoslavnima. Stav koji je iznesen u �Jutarnjoj propovedi� na�alost se čuje samo iz visokih teolo�kih krugova, tako da se stiče utisak da dobre i časne ideje koncila slu�e danas nakon gotovo pola veka uglavnom u političke svrhe, bez iskrene �elje da se ne�to promeni u svesti ljudi, a takva promena nam je svima nasu�no potrebna da bi se prevazi�li eventualni budući problemi kojih u pro�losti nije bilo malo i da bi bitisanje na ovim prostorima bilo lak�e za sve nas koji tu �ivimo.

Potpuno je besmisleno koristiti i uzimati za primer dobre odnose koji danas , hvala Bogu, postoje između Vaseljenske Patrijar�ije i rimske crkve i praviti se da je samim tim celi problem re�en. To je samo početak jednog dugog, mukotrpnog i neizvesnog procesa, na jo� veoma visokom nivou, �to nikako ne mo�e biti merilo ovda�njih prilika.

U Hrvatskoj, ovo je veoma osetljiva tema, koja je izvor mnogih bolnih i te�kih isku�enja za pravoslavno stanovni�tvo. Dok se god bude o ovim pitanjima ćutalo, govorilo �apatom ili �to je jo� gore negiralo postojanje problema, neće biti pomaka u re�enju nego ćemo se od njega udaljavati. Na kraju krajeva, nedopustivo je da u XXI veku u zemlji koja je na pragu evropskih integracija postoji tako visok stepen jedne tihe diskriminacije kao �to je to slučaj za pravoslavnim srpskim narodom u Hrvatskoj.

Monah Spiridon

Beseda Patrijarha vaseljenskog Vartolomeja
na opelu novoprestavljenom Patrijarhu srpskom Pavlu

Va�a Bla�enstva, Preosvećena i Bogoljubeznjej�a sveta braćo,
Va�e Prevashodstvo gospodine Predsedniče Republike Srbije,
Va�e Prevashodstvo gospodine Predsedniče Vlade Srbije,
ostali visoki predstavnici dr�avnih vlasti,
Va�a Visočanstva,
blagoslovena čeda Majke Crkve,

�Ostari Jodaj i, pun dana, umre" (II Dnevn. 24, 15). Svetej�i Arhiepiskop pećki, Mitropolit beogradsko-karlovački i Patrijarh srpski, nama mnogoljubljeni i uva�eni brat i saslu�itelj Pavle, pun svetih dana, ispunio je op�tečovečanski dug, a ispunio je i Crkvu koja trijumfuje na nebesima velikom rado�ću pri prijemu njegove bla�ene i oči�ćene du�e, dok je Crkvu koja vojuje na zemlji, li�enu njegovoga slatkog telesnog prisustva, pogruzio u duboku tugu.

�Zidovi Siona (sada mislimo na duhovne bedeme bogospasavane zemlje Srbije), prolivajte potokom suze dan i noć!" (Plač Jeremijin 2, 18). Anđeo Crkve u Beogradu, svetilnik mnogonapaćene zemlje srpske, vinuo se na nebesa.

Braćo jerarsi, blagočestivo sve�tenstvo najsvetije Srpske Crkve, pripadnici mona�kog reda u njoj, �na gorama udarajte u plač i ridanje, a na stazama u pustinji u naricanje" (Jerem. 9, 9)! Jer, va� dostojni duhovni čelnik, neumorni zastupnik, vazda budni čuvar sve�tenih zave�tanja Crkve va�e i roda va�ega, dobri pastir i predobri podra�avalac Arhipastira Hrista, va� veliki duhovni vođa već je pribrojan svojim nezaboravnim prethodnicima, a najsvetiju Crkvu va�u ostavio je u udovstvu. Svekoliki hristoimeniti srpski narod je osiroteo izgubiv�i duhovnog oca prepunog ljubavi, bogomudrog učitelja, velikog ute�itelja i savremenog Simona Kirinejca koji je nosio krst čitavog svog naroda u izuzetno te�kim danima, u danima doslovno tragičnim po Srbiju. Stoga, narode srpski, započni tu�balicu, gorko ridanje i naricanje, i oplakuj ga po zasluzi njegovoj! (Premudrost Sirahova 38, 16 - 17).

Braćo, javna je tajna Crkve �irom vaseljene da nekada�nji Episkop ra�ko-prizrenski, potonji Patrijarh srpski, sada bla�enopočiv�i Pavle (Stojčević) nije bio prvojerarh obične mere. Uostalom, njegov lik i čitava njegova pojava zračili su sveto�ću i pravedno�ću. Njegov etos je bio čvrst kao dijamant. Dobrovoljno je bio puki siromah, podvi�nik koji podseća na drevne pustinjske Oce, isposnik, čovek neprekidne molitve, blag, miroljubiv i smeran srcem, ali i borac koji ne zna za uzmicanje, spreman na svaku �rtvu kad god je za to postojala potreba. Ognjeni liturg pred sve�tenim �rtvenikom Bo�jim, duhonosac, on je sabrao u sebi, kako je nekada sveti Grigorije Niski rekao za Meletija Antiohijskoga, �Davidovu krotost, Solomonovu razboritost, Mojsijevu dobrotu, Samuilovu pravičnost, Josifovu celomudrenost, Danilovu mudrost, Ilijinu revnost za veru i devstveničku čistotu Jovana Bogoslova". Bio je, uostalom, bogoslov �irokoga znanja, proročki nadahnuti propovednik Jevanđelja, bratoljubiv, čedoljubiv, veoma milostiv i samilostiv, ispunjen svakim milosrđem, pomirljiv, mirotvorac, čovek otvorenih horizonata koji je osećao neposredan dodir sa savremenom stvarno�ću i bio izuzetno blago Crkve na�ih dana. Ustvari, nosio je na sebi pečat svetosti. Čak i oni koji stvari posmatraju spolja, na necrkven način, shvatali su da imaju posla sa neobičnom lično�ću, sa čovekom druge mere i drugačijeg kvaliteta, pa su ga stoga po�tovali i onda kada se njihova gledi�ta nisu podudarala sa njegovim stavovima. Bog ga je podario Crkvi u pogodnom trenutku, upravo tada kada su njegov narod i njegova otad�bina imali potrebu za takvim poglavarem većma nego ikada pre. On koji je iskustveno do�iveo bo�anske tajne, sveti Prvojerarh, dao je re�enje za bolni raskol takozvane Slobodne Srpske Pravoslavne Crkve vrativ�i je u naručje puno ljubavi, naručje Srpske Patrijar�ije. Na�alost, nije imao sreće da do�ivi analogan blagopolučan zavr�etak i drugog raskola, raskola Crkve sa sedi�tem u Skoplju, uprkos njegovim upornim nastojanjima da se i to zbude. I pored toga, sigurni smo da će upravo to biti prvi predmet njegovih bogougodnih molitava pred Svevi�njim, sada kada se nalazi pred Njim, a da će radost re�enja problema raskola do�iveti njegov naslednik.

On, sitan i slaba�an telom, bio je gigant po načinu razmi�ljanja i po duhu. On, Patrijarh Pavle, poneo je breme krsta i stradanja istorijskog i blagoslovenog srpskog naroda u isku�enjima poslednjih godina. On je bio �ivi izraz njegovog jedinstva, ovaploćenje Svetoga Predanja i dragocenog nasleđa Svetoga Save.

Braćo Srbi, mirne du�e mo�ete da ka�ete za svog usnulog Patrijarha: �Takav nam arhijerej treba�e - svet, nezlobiv, neporočan" (Jevr. 7, 26), dostojan naslednik Svetoga Save, po svemu dostojan uzvi�enog i veoma odgovornog patrijara�kog dostojanstva, ali i dorastao slo�enim i bolnim okolnostima ovoga vremena.

Lično, imali smo radost da ga poznajemo dugi niz godina i da na najbratskiji način često sa njim sarađujemo. Videli smo njegovu ogromnu brigu za svoj narod, za svoju otad�binu, ali i za celokupnu Crkvu, kao i za svečovečanske probleme - za osporavanje vrednost, moralni pad, siroma�tvo, nepravdu, bezosećajnost i ravnodu�nost moćnik� prema slabima, katastrofalnu opasnost po čovekovu �ivotnu sredinu...

Nikada nije bilo potrebno da se on umori od govorenja kako bi nas ubedio u čistotu svojih namera i osećanja ili pak u to da on u strahu Bo�jem, sa osećanjem da se nalazi u prisustvu Bo�jem, re�ava sva pitanja, bez izuzetka, mala ili velika.

Zaista je bio ukras časnog sabranja Predstojatelj� Najsvetijih Pravoslavnih Crkava. Njegov doprinos uspe�nom re�avanju velikih crkvenih pitanja i svečovečanskih problema na�ega vremena bio je vi�e nego zapa�en. Na�e dru�enje sa Njegovim Bla�enstvom, bla�enopočiv�im Patrijarhom, bilo je izvor velike radosti, veselja, nadahnuća i svagda dubokog uzbuđenja u na�oj du�i. Utoliko pre, takva osećanja rađala je u nama zajednička molitva i zajedničko slu�enje svete Liturgije. A za vreme saslu�ivanja on nije mogao da prikrije uzvi�eno duhovno stanje svoje du�e, svoje duhovno iskustvo.

Nije to samo lepa reč kada ka�emo da će nam veoma nedostajati. Zato i tugujemo i �alostimo se zbog njegovog odlaska od nas iako znamo da za njega va�i psalamskih stih: �Časna je pred Gospodom smrt svetih Njegovih" (Ps. 115, 6). Apsolutno smo uvereni da njegov odlazak jeste odlazak u �ivot, odlaganje �ko�nih haljina" koje mu vi�e nisu potrebne, mirni ulazak u obećano Carstvo, sveradosni susret sa Presvetom Bogorodicom, sa anđelima i sa svima svetima, primanje neuvenivog venca pravedničke slave iz ruku Podvigopolo�nika Boga, svetozarno predstojanje u večnoj Liturgiji pred nebeskim �rtvenikom, zajedno sa Svetim Savom i sa svima koji u arhijerejskom i sve�teničkom činu bogoljubivo i bogougodno poslu�i�e, kao i neposredni, lični razgovor sa Bogom, u kojem se on već sada moli za nas i za sav narod. To nas te�i, to nas umiruje, to u nama gu�i tugu i suzbija �alost zbog toga �to smo sada li�eni njegovog telesnog prisustva među nama.

Pred časnom jerarhijom va�e Crkve, pred blagočestivim rukovodstvom va�e dr�ave, pred pobo�nim sve�tenim klirom, bogoljubivim mona�tvom i svekolikim o�alo�ćenim srpskim narodom, tumačimo, naposletku, veliku, ne�nu ljubav i najdublje saosećanje Majke Crkve konstantinopoljske, i izra�avamo najtoplije sauče�će Vaseljenske Patrijar�ije, sauče�će svih ovde prisutnih jeraraha i Na�e lično uče�će u va�em bolu zbog rastanka. �elimo i usrdno se molimo da Presveti Duh, molitvama bla�enopočiv�eg Patrijarha, poka�e dostojnog naslednika njemu, okretnog krmano�a Srpskoj Crkvi i novog duhovnog oca slavnom srpskom narodu, da nastavi njegovo svesvetlo, bogoljubivo, bogougodno i za narod spasonosno slu�enje na mestu Prvojerarha. Ti, pak, hristoljubivi, bogodostojni, svih bla�enstava Hristovih dostojni, mnogoljubljeni i mnogooplakani brate Pavle, počivaj u svetlosti Bo�joj do op�tega vaskrsenja! Neka bude večan, nestariv i svet spomen Tvoj!

(preveo i dostavlja episkop bački Irinej)

Upokojio se u Gospodu Patrijarh srpski G. G. Pavle

Danas, 15. novembra 2009. godine, u 10,45 časova, na Vojno-medicinskoj akademiji u Beogradu, poslije primanja Svete Tajne Priče�ća, upokojio se u Gospodu Arhiepiskop pećki, Mitropolit beogradsko-karlovački,
Patrijarh srpski G. G. Pavle.

Saop�tenje za javnost o sahrani
Bla�enopočiv�eg Patrijarha srpskog G. Pavla

* 16. 11. 2009 god.

Njegovo Preosve�tenstvo Episkop bački G. Irinej, u ime Svetog Arhijerejskog Sinoda Srpske Pravoslavne Crkve, poslije vanredne sjednice u nedjelju uveče u Patrijar�ijskom dvoru saop�tio je javnosti nekoliko pojedinosti u vezi sa opijelom Bla�enopočiv�eg Patrijarha Pavla. Vladika bački G. Irinej je saop�tio da se Sveti Sinod na sjednici pozabavio pojedinostima koje su striktno propisane u ovakvim prilikama.

Njegovo Visokopreosve�tenstvo Mitropolit crnogorsko-primorski G. Amfilohije obavljaće du�nost mjestobljustitelja patrijara�kog trona, a na vanrednoj sjednici Svetog Sinoda imenovan je i odbor za sahranu koji će u ponedjeljak odr�ati sastanak sa početkom u 10 časova. Svi detalji vezani sa opijelo i sahranu će biti definisani na toj sjednici. U odbor ulaze svi članovi Svetog Sinoda, određeni Arhijereji, vikarni episkopi, sve�tenici i petorica predstavnika Dr�ave - koji će biti imenovani iz kabineta predsjednika Srbije, resornih ministarstava vjera, spoljnih i unutra�njih poslova.

Patrijarh Pavle će biti sahranjen u četvrtak, 19. novembra, u manastiru Rakovica, po ličnoj �elji pismeno izra�enoj u testamentu Bla�enopočiv�eg Patrijarha koji je pročitan na vanrednoj sednici Svetog Sinoda, a mjesto opijela, molitvenog ispraćaja, biće Hram Svetog Save, a po potrebi, mo�da i trg Svetog Save ispred Hrama.

Na kraju, Vladika Irinej se zahvalio medijima na pa�nji koja je posvećena ovom događaju i zamolio da odgovorno izvje�tavaju o svemu, ali da informacije tra�e i dobijaju od unapred određenih lica, a da se razna i nezvanična nagađanja ne uzimaju u obzir.

Mitropolit crnogorsko-primorski G. Amfilohije izjavio je da je Njegova Svetost Patrijarh Pavle sav svoj �ivot posvetio slu�bi Bogu i svome rodu i sebe ugradio u �ivot na�e crkve i na�eg naroda. �Njegovo osnovno �ivotno načelo je bilo da smo mi kao ljudi saradnici Bo�ji, da smo prizvani da činimo saglasno svome znanju onoliko koliko mo�emo, koliko nam je Bog dao darova i snage". �Gospod ga je prizvao na tron svetoga Save u vrijeme godina nemira, sukoba, građanskog rata. Mirne du�e se mo�e zaključiti da je Gospod upravo izabrao njega ispunjenog dubokom vjerom, povjerenjem u Boga, čistotom, savesti, ljubavlju i dobrotom", rekao je Visokopreosvećeni Mitropolit.

Mitropolit Amfilohije je istakao da je Bla�enopočiv�i Patrijarh Pavle �časno i dostojanstveno iznio te�ki krst srpskog patrijarha kao rijetko ko u na�oj pro�losti". �Molimo se Gospodu da upokoji na�ega duhovnog oca patrijaraha srpskog Pavla i da ga prizove u svoje naručje zajedno s njegovim imenjakom apostolom naroda Pavlom i svima arhiepiskopima pećkim koji su prije njega nosili krst svetosavske crkve", zaključio je Mitropolit crnogorsko-primorski, koji je na sinoćnjoj sednici Sinoda izabran za mjestobljustitelja - čuvara patrijara�kog trona.

Predsednik Srbije Boris Tadić izjavio je da je upokojenje srpskog Patrijarha Pavla izuzetno te�ak gubitak za srpski narod, dr�avu i Srpsku Pravoslavnu Crkve i da je ovo trenutak kada nam je vi�e nego ikad potrebno jedinstvo. �On je bio ličnost po�tovana od predstavnika svih vjera i svih konfesija, bio je po�tovan i od ruskog i vaseljenskog patrijarha i od rimskog pape, najvi�ih vjerskih predstavnika Protestantske crkve, zbog toga �to je vjerovao i pona�ao se tako kako je vjerovao", rekao je Predsednik Tadić.

Predsednik Srbije je istakao da jedna misao Patrijarha Pavla ostaje �kao zavjet svim građanima Srbije u vremenima koja jesu i koja dolaze - da se ne branimo od tuđeg zla nego od zla u sebi". �To je Patrijarh Pavle govorio u te�kim vremenima devedesetih godina i to, kao i njegova skromnost i jednostavnost, treba da ostanu čvori�na mjesta i u na�oj istoriji u budućnosti", rekao je srpski predsjednik.

Predsednik Srbije naglasio je da će dr�ava učiniti sve da sam čin odlaska srpskog Patrijarha bude obelje�en na dostojan način i da će pru�iti svaku podr�ku SPC u ovim danima. �Građani Srbije su suočeni s jednim velikim gubitkom, ali upravo je Patrijarh Pavle bio ona ličnost u na�em narodu koja je svojim djelom, teolo�kom misli i pona�anjem oličavao jedinstvo. Ovo je trenutak u kome nam je jedinstvo potrebno vi�e nego ikad", poručio je Tadić.

http://www.spc.rs/

Osvećenje hrama Svete Petke u Glavacima

* 27. 10. 2009 god.

Njegovo Preosve�tenstvo Episkop gornjokarlovački G.G. Gerasim na praznik Prepodobne mati Paraskeve - Svete Petke izvr�io je osvećenje hrama u Glavacima posvećenog ovoj svetiteljki a zatim i načalstvovao na Svetoj Arhijerejskoj Liturgiji uz saslu�enje sve�tenstva i mona�tva Eparhije gornjokarlovačke.

U svojoj besjedi Episkop je zablagodario Gospodu na ovom velikom događaju u duhovnom �ivotu pravoslavnih Srba ovog kraja i cijele Eparhije gornjokarlovačke i zahvalio se svima onima koji su pomogli u izgradnji i obnovi ove svetinje kao i kumovima, načelniku op�tine Vrhovine G. Miloradu Deliću i zameniku načelnika op�tine Vrhovine G. Miroslavu Ma�iću.

Nakon Svete Liturgije i reyanja slavskog kolača, za vjerni narod pripremljena je trpeza ljubavi.