             |
�PRAVOSLAVNI NISU DRUGE VERE� Pravoslavni nisu druge vere, ka�e u svojoj jutarnjoj propovedi �ivko Kustić, navodeći kako caridradska i rimska crkva imaju dobre odnose i već godinama zajedno slave svoje osnivače i za�titnike, braću apostole Andreja i Petra. Dalje se govori o pozitivnom odnosu hrvatskih biskupa prema bla�enopočiv�em Patrijarhu srpskom Gospodinu Pavlu. Patrijarh je bio izuzetna ličnost besprekornog hri�ćanskog ,mo�e se reći svetog �ivota i potpuno je prirodno da ljudi koji i sami dele hri�ćanska duhovna iskustva i uverenja to uviđaju bez obzira �to pripadaju rimokatoličkoj veri . Niko od crkvenih ljudi, bilo koje crkve, nije ostao ravnodu�an prema zaista velikoj i retkoj patrijarhovoj duhovnosti, čak su to potvrđivali pripadnici i predstavnici nehri�ćanskih vera. Poznato je da je Drugi vatikanski koncil pokazao jasnu i nedvosmislenu te�nju rimokatoličke crkve da se vrati na temelje koji su postavljeni jo� u prvim vekovima crkve. Donesene su brojne odluke koje se tiču Liturgije, odnosa Crkve prema svetu inspirisane tada�njim istorijskim prilikama, i posebno one koje se tiču odnosa prema Pravoslavnoj Crkvi. Koncil je uneo sve� dah u odnose prema crkvama i donekle pomerio granice rigidnog i besplodnog konfesionalizma koji je dominirao rimokatoličkom teologijom u ranijem periodu. Ideje koncila su kojekako prihvaćene u redovima ni�eg sve�tenstva i naroda. Mnoge su od samog početka bile relativno neprihvatljive za �ire mase vernika, u zavisnosti od lokalnih prilika. Usavremenoj praksi rimokatoličke crkve, jasno se vidi da koncil nije u mnogome za�ivio, osim kada je reč o liturgijskom poretku. �to se tiče ostalih aspekata praktične pobo�nosti ovaj uticaj se gubi. Međukonfesionalni pravoslavno-rimokatolički odnosi su veoma osetljiva tema na ovim prostorima gde su bile jo� sve�e rane II svetskog rata, koji je za pravoslavni �ivalj doneo krvava stradanja. Zatim se desio i poslednji sukob koji je jo� samo produbio već ionako bolna iskustva, tako da su koncilske ideje na ekumensku temu bile gotovo beznade�ni idealizam kada je reč o ovom prostoru, gde crkve ne samo nisu bile sestrinske nego su se na�li razlozi da jedna svesrdno učestvuje u istrebljenju one druge iz svog �ivotnog prostora i to metodama koje su podrazumevale daleko radikalnije postupke od samog prekr�tavanja. Nije daleko iza nas vreme kada su pripadnici jedne �sestrinske crkve� masovno nasilno prekr�tavali pripadnike druge. Danas posle velikog egzodusa Pravoslavnih Srba sa ovih prostora, ono naroda �to je preostalo, izlo�eno je relativno suptilnom pokr�tavanju, stvaranjem negativne atmosfere prema svemu �to podseća na �sestrinsku� Pravoslavnu Crkvu i veru. Ovakvom stanju doprinose stavovi rimokatoličkog klira koji se kreću od odbojnih ili otvoreno neprijateljskih, sve do u najboljem slučaju indiferentnih, �to se vidi u propovedima koje su neretko upadljivo politički obojene i uglavnom imaju izrazito nacionalistički ton, iako je takav oblik gotovo borbenog etnofiletizma nespojiv sa duhom Crkve Hristove, da ne pominjemo da se ovakve propovedi graniče sa govorom mr�nje �to ima katastrofalne posledice na planu međunacionalnih odnosa. Upravo bi rimokatoličko sve�tenstvo, budući da pripada najbrojnijoj crkvi u Hrvatskoj trebalo biti prvo koje će intenzivno raditi na tome da se menja svest ljudi o ovom izuzetno osetljivom pitanju. Prave poruke zasnovane na istinskim hri�ćanskim vrednostima treba da stignu do običnih vernika, među kojima vlada nepoznavanje,nepoveenje i mo�e se slobodno reći, otvorena odbojnost prema drugima, tj. pravoslavnima. Stav koji je iznesen u �Jutarnjoj propovedi� na�alost se čuje samo iz visokih teolo�kih krugova, tako da se stiče utisak da dobre i časne ideje koncila slu�e danas nakon gotovo pola veka uglavnom u političke svrhe, bez iskrene �elje da se ne�to promeni u svesti ljudi, a takva promena nam je svima nasu�no potrebna da bi se prevazi�li eventualni budući problemi kojih u pro�losti nije bilo malo i da bi bitisanje na ovim prostorima bilo lak�e za sve nas koji tu �ivimo. Potpuno je besmisleno koristiti i uzimati za primer dobre odnose koji danas , hvala Bogu, postoje između Vaseljenske Patrijar�ije i rimske crkve i praviti se da je samim tim celi problem re�en. To je samo početak jednog dugog, mukotrpnog i neizvesnog procesa, na jo� veoma visokom nivou, �to nikako ne mo�e biti merilo ovda�njih prilika. U Hrvatskoj, ovo je veoma osetljiva tema, koja je izvor mnogih bolnih i te�kih isku�enja za pravoslavno stanovni�tvo. Dok se god bude o ovim pitanjima ćutalo, govorilo �apatom ili �to je jo� gore negiralo postojanje problema, neće biti pomaka u re�enju nego ćemo se od njega udaljavati. Na kraju krajeva, nedopustivo je da u XXI veku u zemlji koja je na pragu evropskih integracija postoji tako visok stepen jedne tihe diskriminacije kao �to je to slučaj za pravoslavnim srpskim narodom u Hrvatskoj. Monah Spiridon
|
|||
|
[novosti]
[eparhija]
[sv.sava
gk]
[episkop]
[istorija]
[manastir]
Copyright � 2003, 2004, 2005 Gornjokarlovačka
Eparhija. |
